Najczęstsze błędy KETO adaptacji

Najczęstsze błędy na keto adaptacji

• Spożywanie zbyt małej ilości kilokalorii;
• Pomijanie śniadań (na rzecz wydłużania postu przerywanego);
• Zastępowanie zbilansowanego śniadania kawą kuloodporną (kawą z tłuszczem);
• Przyjmowanie niewystarczającej ilości elektrolitów z dietą (podczas ograniczania węglowodanów przyswajalnych dochodzi do zwiększonego wydalania sodu i innych elektrolitów, tj. magnezu i potasu, znajdujących się w pieczywie, warzywach i owocach);
• Dodawanie do posiłków zbyt dużej ilości tłuszczów. Ten temat może wydać się dziwny - "przecież mówimy o diecie keto, ona musi opływać w tłuszcze". Otóż nie. Zbyt duży udział tłuszczów w posiłku może zadecydować jak bardzo posiłek stanie się ciężkostrawny. Ten błąd może Cię kosztować wystąpienie uczucia przelewania w brzuchu, niestrawność, aż wreszcie biegunki tłuszczowej, doskwierającej najczęściej przy niewydajnym trawieniu nadmiaru lipidów przyjętych w danym posiłku. Biegunka taka potęguje odwodnienie i nasila ubożenie organizmu w elektrolity.
• Specjalne ograniczanie błonnika z diety w celu kontroli spożycia węglowodanów. 
• Dominacja w diecie produktów wysoko przetworzonych, np. kabanosów, wędlin, majonezu, parówek bez kontrolowanego składu. Zwłaszcza regularne jedzenie wyrobów wędliniarskich może drastycznie zwiększać podać sodu, przy jednoczesnym niewystarczającym spożyciu potasu.
• Przyjęcie stanowiska, że liczenie kalorii nie ma znaczenia. Fakty są takie, że ma - i to decydujące w kontekście redukcji czy przyrostu masy ciała. Nawet najbardziej drastyczne ograniczanie węglowodanów na diecie z nadwyżką kaloryczną, nie spowoduje redukcji. Podjadanie między posiłkami na diecie nisko węglowodanowej, to nic innego jak jedzenie produktów o wysokiej zawartości tłuszczów. Orzechy, tłuste wędliny, sery, tzw. deska serów, keto batoniki itd. wciąż są źródłem kilokalorii. Pamiętaj, aby podczas adaptacji zwrócić uwagę, czy nie jesz po prostu więcej  (również kalorii).
• Ograniczanie białka w diecie w obawie przed "wyrzuceniem ze stanu ketozy". O ile kontrola spożycia białka odgrywa rolę w dietoterapii padaczki lekoopornej, o tyle jeśli Ciebie ona nie dotyczy, nie jest Ci potrzebne unikanie tego składnika w posiłkach. Wręcz przeciwnie, jego ilość w posiłku niskowęglowodanowym zwiększy uczucie sytości, a także ułatwi redukcję masy ciała. Z uwagi na wysoki indeks sytości produktów wysokobiałkowych, ich jedzenie w każdym posiłku pomoże Ci unikać podjadania, denerwującego uczucia głodu czy "ochoty na jedzenie". A te odczucia mogą dać Ci się we znaki przy ograniczeniu węglowodanów. Zadbaj, aby posiłek miał ok. 20g białka w porcji (lub więcej).
• Jedzenie posiłków zbyt rzadko. Ten błąd możesz zafundować sobie na kilka sposobów:
  (1) wydłużasz post przerywany rano, a tym samym opóźniasz porę zjedzenia pierwszego posiłku dnia;
  (2) rezygnujesz ze śniadania, by zjeść mniej kilokalorii;
  (3) ograniczasz ilość posiłków do dwóch lub jednego dziennie / stosujesz OMAD (one meal a day) kiedy nie pasuje to do Twojego dnia i trybu życia bądź aktywności fizycznej;
  (4) przesuwasz wszystkie posiłki na pory wieczorne lub nocne, żeby było co jeść do filmu/serialu;
  (5) zastępujesz któryś z posiłków kawą kuloodporną.
  Te czynności są Ci niepotrzebne. Zbyt długie przerwy między posiłkami mogą zwiększać uczucie głodu, chęci zjedzenia posiłku zbyt dużego, podjadania, stresu. Mogą zarówno spowodować, że będziesz jeść stanowczo zbyt mało niż jak wynosi Twoje indywidualne zapotrzebowanie bądź więcej i przyczynić się do przyrostu masy tkanki tłuszczowej. Opóźnianie śniadań w perspektywie długofalowej może zmniejszyć Twoją wrażliwość tkanek na insulinę, a jedzenie mniej niż 3 posiłków dziennie znacznie ograniczy ilość przyjmowanych składników pokarmowych (cynk, magnez, miedź, wapń itd.) czy błonnika. Może się w ten sposób wygenerować kompulsywne objadanie.